هیدروژلی که ریزپلاستیک‌ها را از آب حذف می‌کند
تاریخ انتشار: ۳ اردیبهشت ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۷۲۰۹۶
به گزارش خبرنگار علم و فناوری ایسکانیوز؛ ریزپلاستیک‌ها تهدید بزرگی برای سلامت انسان هستند. این زباله‌های پلاستیکی ریز می‌توانند از طریق آبی که می‌نوشیم وارد بدن ما شوند و خطر ابتلا به بیماری‌ها را افزایش دهند. آنها همچنین یک خطر زیست محیطی به شمار می‌روند. حتی در مناطق دورافتاده مانند کلاهک‌های یخی قطبی و گودال‌های اعماق اقیانوس یافت می‌شوند و اشکال حیات آبزی و خشکی را به خطر می‌اندازند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
محققان موسسه علوم هند (IISc) برای مبارزه با این آلاینده نوظهور، یک هیدروژل پایدار برای حذف میکروپلاستیک‌ها از آب طراحی کرده‌اند. این ماده دارای یک شبکه پلیمری در هم تنیده منحصربه‌فرد است که می‌تواند آلاینده‌ها را متصل کند و با استفاده از تابش نور UV آنها را تجزیه کند.
دانشمندان قبلاً سعی کرده بودند از غشاهای فیلتر کننده برای حذف میکروپلاستیک‌ها استفاده کنند. با این حال، غشاها می‌توانند با این ذرات ریز مسدود شوند و آنها را ناپایدار کند. در عوض، محققان هندی تصمیم گرفتند به هیدروژل‌های سه بعدی روی بیاورند.
هیدروژل جدیدی که توسط این تیم ساخته شده است از سه لایه پلیمری مختلف - کیتوزان، پلی وینیل الکل و پلی آنیلین - تشکیل شده است که در هم تنیده شده‌اند و یک معماری شبکه پلیمری متقابل (IPN) ایجاد می‌کنند. تیم این ماتریس را با نانوخوشه‌هایی از ماده‌ای به نام پلی‌اکسومتالات جایگزین مس (Cu-POM) تزریق کردند. این نانوخوشه‌ها کاتالیزورهایی هستند که می‌توانند از نور UV برای تجزیه میکروپلاستیک‌ها استفاده کنند. ترکیب پلیمرها و نانوخوشه‌ها منجر به یک هیدروژل قوی با توانایی جذب و تجزیه مقادیر زیادی میکروپلاستیک شد.
اکثر میکروپلاستیک‌ها محصول تجزیه ناقص پلاستیک‌ها و الیاف خانگی هستند. برای تقلید از این موضوع در آزمایشگاه، این تیم در ظروف غذا و سایر محصولات پلاستیکی مورد استفاده روزانه را خرد کردند تا ۲ مورد از رایج‌ترین میکروپلاستیک‌های موجود در طبیعت را ایجاد کنند: پلی وینیل کلراید و پلی پروپیلن.
در کنار حذف میکروپلاستیک‌ها، یکی دیگر از مشکلات عمده تشخیص آنها است. محققان توضیح می‌دهند: چون این ذرات بسیار کوچک هستند، نمی‌توانید آنها را با چشم غیر مسلح ببینید. برای حل این مشکل، یک رنگ فلورسنت به میکروپلاستیک‌ها اضافه کردیم تا میزان جذب و تجزیه توسط هیدروژل در شرایط مختلف را بررسی کنیم. ما حذف میکروپلاستیک‌ها را در سطوح مختلف pH آب، دماهای مختلف و غلظت‌های مختلف میکروپلاستیک بررسی کردیم.
مشخص شد که این هیدروژل بسیار کارآمد است و می‌تواند حدود ۹۵ درصد و ۹۳ درصد از ۲ نوع مختلف میکروپلاستیک را در آب با pH تقریباً خنثی (5/6) حذف کند. این تیم همچنین چندین آزمایش را برای آزمایش میزان دوام و استحکام این ماده انجام داد. آنها دریافتند که ترکیب این سه پلیمر باعث پایداری آن در دماهای مختلف می‌شود.
بیشتر بخوانید: حلزون روباتیک میکروپلاستیک‌های اقیانوس را جارو میکندمحققان می‌گویند: ما می‌خواستیم ماده‌ای بسازیم که پایدارتر باشد و بتوان به طور مکرر از آن استفاده کرد. این هیدروژل می‌تواند تا پنج سیکل حذف میکروپلاستیک بدون از دست دادن قابل توجه کارایی دوام بیاورد. علاوه بر این، زمانی که استفاده از آن به پایان رسید، می‌توان هیدروژل را به نانومواد کربنی تبدیل کرد که می‌توانند فلزات سنگین مانند کروم ۶ ظرفیتی را از آب آلوده حذف کنند.
در حرکت رو به جلو، محققان قصد دارند با همکاران خود برای توسعه دستگاهی کار کنند که می‌تواند در مقیاس بزرگ به پاکسازی میکروپلاستیک‌ها از منابع مختلف آب کمک کند.
انتهای پیام/
منبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: میکرو پلاستیک هند حذف میکروپلاستیک ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۷۲۰۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
قهوه یا چای؟ همون همیشگی!
باریستایی در صفحه‌اش با صاحبان مشاغل مختلف که برای خوردن قهوه به کافه می‌روند شوخی می‌کند و بازدید‌های میلیونی می‌گیرد. پربازدیدترین پست او «انتقام از کارمند بانک» است که ۲۲.۸ میلیون بازدید داشته. گذشته از وجه طنز و سرگرمی محتوا‌هایی که درباره کافه و قهوه خوردن تولید می‌شود؛ خودِ رواج قهوه و پرطرفدارشدن دوباره این نوشیدنی پدیده قابل بررسی است. نوشیدنی‌ای که در دوران صفویه تا عهد ناصری محبوبِ ایرانیان بود و در قهوه‌خانه‌ها -که مکانی برای جمع‌شدن طبقات مختلف مردم بود- سرو می‌شد.
به گزارش فرهیختگان، ۱۴۸ میلیون دلار، میزان واردات قهوه ایران در سال ۱۴۰۲ است که به گفته گمرک ۷۵ درصد افزایش داشته است. علی زعفری نایب‌رئیس اتحادیه کافی‌شاپ‌داران تهران می‌گوید در ۳ سال اخیر ۱۵۰۰ مجوز برای انواع مختلف قهوه‌فروشی‌ها در تهران صادر شده. این آمار‌ها از بزرگ‌شدن بازار قهوه در سال‌های اخیر خبر می‌دهد.
رد بزرگ شدن بازار قهوه را می‌توان از سبک زندگی شهری هم گرفت. جایی که حالا در بسیاری از خانه‌ها قهوه‌ساز برقی و عصاره‌گیر به یک وسیله رایچ تبدیل شده، دکه‌های خیابانی اسپرسو و لته می‌فروشند، کافه‌هایی که انواع قهوه را باترکیب‌های مختلف سرو می‌کنند. رئیس انجمن قهوه ایران درباره افزایش عرضه و به طبع آن رواج قهوه در ایران می‌گوید: «در سال‌های گذشته تجهیزات مربوط به قهوه در ایران زیاد نبود و قهوه‌های فرآوری‌شده اغلب وارداتی بود. وقتی تولید و فرآوری قهوه بومی و در داخل کشور انجام شد، به همان نسبت هم عرضه آن زیاد شد، به طوری که در حال حاضر در خیلی از دکه‌ها اسپرسو هم سرو می‌شود. قهوه دیگر کالای لوکس نیست، چرا که در قیمت‌های مختلف ارائه می‌شود.»
در حقیقت آنچه دارد اتفاق می‌افتد بیشترشدن قهوه‌خور‌ها و عرضه‌کنندگان قهوه است. از طرفی جوان‌تر‌ها بخشی از فراغت‌شان را در کافه‌ها می‌گذراند و افرادی که در طول روز مشغول کار هستند برای سرحال شدن قهوه می‌خورند. از طرف دیگر واردات قهوه و تجهیزات مربوط به آن با افزایش تقاضا بیشتر شده است. حسام ربیعی، رئیس انجمن قهوه ایران می‌گوید: «نسل جوان از قهوه استقبال کردند و به نوعی سنت و شاید تعصب نسل گذشته نسبت به چای شکسته شده و دهه هفتاد و هشتادی‌ها بیشتر قهوه‌خور هستند.»
بیش از یک قرن پیش در ایران هنوز قهوه قجری از سکه نیفتاده بود. تا اواسط دوره ناصری چای گیاهی بود که در چین و هند یافت می‌شد و در میان اشراف قاجار رواج داشت. از اواسط دوره ناصری تا ۱۲۵۰ شمسی مصرف چای در ایران زیاد شد و جای قهوه را گرفت؛ طوری که «مورتیمر دوراند» انگلیسی در سفرنامه‌اش می‌نویسد: «ایرانیان خیلی چای می‌نوشند و چای را واقعاً خیلی شیرین مصرف می‌کنند». طرفه آن‌که تا دوره سلطنت مظفرالدین‌شاه چای در ایران کشت نمی‌شد و چای ایرانی‌ها وارداتی بود.
اولین‌بار «محمدخان قاجار قوانلو»، کنسول ایران در هند به‌خاطر شباهت آب‌وهوای مزارع چای هند با گیلان تصمیم به کشت چای در ایران گرفت. او در یادداشتی می‌نویسد: «می‌روم دنبال چای... ان‌شاءالله کسان دیگری هم در فکر رفع احتیاج سایر کالا‌ها باشند. علی‌التحقیق مبلغ ۱۰ کرور تومان [معادل ۵ میلیون تومان؛ هر کرور معادل ۵۰۰ هزار]برای خرید چای هر ساله از ایران خارج می‌شود. اگر همین مبلغ در مملکت بماند شاید جلوگیری از پریشانی و فقر و فاقه مملکت بکند».
او با آوردن ۳هزار بوته و مقدار زیادی بذر چای و کاشت آن در لاهیجان و تشویق محلی‌ها به پرورش چای از دربار لقب «کاشف‌السلطنه» گرفت. از زمان کاشف‌السطنه تا امروز را می‌توان به صورت استعاری عصر چای در ایران دانست، اما با توجه به تغییرات سبک زندگی شهرنشینان و رونق‌گرفتن بازار قهوه‌ها و قهوه‌ساز‌ها احتمالا دوران قهوه بار دیگر دارد شروع می‌شود و قهوه جای خود را بین نوشیدنی‌های محبوب ایرانی‌ها باز می‌کند.
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان